loading...
امر به معروف
حسینی طباطبایی بازدید : 33 دوشنبه 22 مهر 1392 نظرات (0)

ايمان به خدا، ايمان به پيغمبران، ولايت و محبت اهل بيت پيغمبر، نماز، روزه، زكات، خمس، حج، جهاد، احسان و نيكى به پدر و مادر، صله رحم، تحصيل علم و دانش، وفاى به عهد، صدق و راستى، اداى امانت، عفت و پاكدامنى، تواضع و فروتنى، حيا، صبر، جوانمردى، كرم، ايثار، تقوا، عدالت، نوع پرورى، دوست داشتن بندگان خدا، خوبى معاشرت با مردم، خوش سلوكى با اهل و عيال، تربيت اولاد، اعانت و يارى مظلومين و ستمديدگان، نگهدارى راز و سرّ مردم، نگاهدارى يتيمان، كفالت بيوه زنان و عَجَزَه و ناتوانان، پرستارى و عيادت بيماران، مواسات با فقيران، رحم آوردن بر ضعيفان، احترام كردن از پيران، تشويق و توقير نيكان و خدمتگزاران، سپردن مشاغل اجتماعى به اهل لياقت و شايستگان، سير كردن گرسنگان، سيراب كردن تشنگان، سوار كردن پيادگان، همكارى با اخبار و نيكان، تحصيل روزى حلال و تهيه شغل و كسب و كار، توسعه دادن بر اهل و عيال، يادگرفتن صنعتهايى كه براى جامعه لازم است، اقتصاد و ميانه روى در مخارج زناشويى و ازدواج، نظافت و پاكيزگى و رعايت بهداشت، قرض دادن، حوايج بندگان خدا را برآوردن، انواع خيرات و مبرّات از قبيل تأسيس دارالمساكين و دارالايتام و دارالعجزه و بيمارستان و درمانگاه، سعى در آسان كردن زندگى بر مردم، كوشش در بسط و توسعه علم و فرهنگ و بالا بردن سطح علم و اخلاق جامعه، تهيه كار براى اشخاص بيكار، اصلاح ذات البين، حضور در مساجد و جماعات و مجامع دينى و علمى و تعظيم از شعائر مذهبى، دفع شرّ از مسلمانان، آماده بودن براى دفاع از حدود و مرزهاى كشور اسلامى، تسليم بودن در برابر مقررات و احكام الهى، هدايت و راهنمايى و نصيحت و خيرخواهى مردم، عفو و گذشت و امر به معروف و نهى از منكر.

 

سایت آیت الله صافی

حسینی طباطبایی بازدید : 45 شنبه 20 مهر 1392 نظرات (0)

امر به معروف و نهى از منكر يكى از تكاليف اجتماعى است كه در بعض موارد با همت و اقدام يك نفر انجام مى پذيرد و در بعض مواقع، موقوف به قيام چند نفر، بلكه محتاج به اقدام و همكارى يك جمعيت و امّت است. پس نمى توان اقدام يك نفر را در همه موارد كافى شمرد و از ديگران تكليف را ساقط دانست; زيرا اوّلا: همكارى و همصدا شدن ديگران با آن كس كه امر به معروف و نهى از منكر مى كند، باعث كمال تأثير و حصول مقصود است. اگر هزار نفر در يك موضوع موافق يكديگر اظهارنظر كنند از حيث اثر با نظرى كه يك نفر اظهار نمايد يكسان نيست.

و ثانياً: بيانات اشخاص و طرز اداى مطالب و سليقه هايى كه در اين موارد اعمال مى شود در تأثير، تفاوت دارد. بسيار اتفاق افتاده كه شخصى از مواعظ و نصايح طولانى يك نفر متنبّه نشده، ولى با يك كلمه كه از ديگرى شنيده فوراً متنبّه و بيدار گرديده است


حسینی طباطبایی بازدید : 36 جمعه 19 مهر 1392 نظرات (0)

كارهايى را كه بشر براى رسيدن به نتايجى انجام مى دهد يا از كارهايى است كه شخصيت فاعل و انجام دهنده در رسيدن به نتيجه، دخالتى ندارد و هر كس آن كار را انجام دهد به آن نتيجه نايل مى شود و يا از كارهايى است كه شخصيت فاعل و انجام دهنده، در حصول نتيجه يا كمال آن مؤثّر و دخيل است; مانند امر به معروف و نهى از منكر كه شخصيت اشخاص و تعينات آنها در حصول كمال موفقيت و تماميت فايده و نتيجه آن بسيار مؤثّر است.

اگر مالك يك ده كشاورزان ده، يا صاحب يك كارخانه، كاگران كارخانه و يا يك عالم روحانى و يك شخص متنفذ در محيط نفوذ خود، يا يك رئيس اداره، كارمندان اداره و يك افسر، نفراتى را كه تحت سرپرستى او هستند و يا يك نفر رئيس دولت، بلكه بالاتر، يك نفر پادشاه تمام افراد كشورى را كه بر آنها پادشاهى مى كند امر به معروف و نهى از منكر نموده دعوت به خير و اصلاح و درستى نمايد با امر به معروفى كه يك فرد عادى مى نمايد از حيث اثر تفاوت بسيار دارد به هر قدر كه يك كارگر كارخانه با رئيس آن و يك رعيّت ده با مالك ده، يك نفر سرباز با يك سپهبد و يك فرد عادى با يك عالم عاليمقام روحانى متفّذ و يك پادشاه مقتدر، به حسب ظاهر فرق دارند به همان اندازه تأثير كلام و نفوذ كلمه آنان در دلها فرق مى كند.

 

حسینی طباطبایی بازدید : 36 پنجشنبه 18 مهر 1392 نظرات (0)

سوره حج آیه 41 و 42 , 43 , 44 : { الَّذِينَ إِن مَّكَّنَّاهُمْ فىِ الْأَرْضِ أَقَامُواْ الصَّلَوةَ وَ ءَاتَوُاْ الزَّكَوةَ وَ أَمَرُواْ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْاْ عَنِ الْمُنكَرِ وَ لِلَّهِ عَقِبَةُ الْأُمُورِ(41)
وَ إِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ عَادٌ وَ ثَمُودُ(42)وَ قَوْمُ إِبْرَاهِيمَ وَ قَوْمُ لُوطٍ(43)وَ أَصْحَابُ مَدْيَنَ وَ كُذِّبَ مُوسىَ‏ فَأَمْلَيْتُ لِلْكَفِرِينَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ(44) }   41 آنها كسانى هستند كه اگر در زمين قدرتشان دهيم ، نماز را برپا میدارند و زكات می دهند و امر به معروف و نهى از منكر مینمايند و (از هيچ كس جز خدا نمی ‏ترسند چون می دانند كه) عاقبت كارها به دست خداست.42 اگر تو را تكذيب می ‏كنند، پيش از آنها نيز قوم نوح و عاد و ثمود پيامبرانشان را تكذيب كردند.43 همچنين قوم ابراهيم و قوم لوط، پيامبران خود را تكذيب نمودند.44 و نيز اصحاب مدين و موسى تكذيب شدند. به كافران مهلت دادم، آن گاه مجازاتشان كردم و ديدى كه چگونه مجازات سختى نمودم‏.

سوره لقمان آیه 17 : { يَابُنىَ‏َّ أَقِمِ الصَّلَوةَ وَ أْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَ انْهَ عَنِ الْمُنكَرِ وَ اصْبرِْ عَلىَ‏ مَا أَصَابَكَ إِنَّ ذَالِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُور }  [لقمان به پسرش نصيحت كرد:] پسرم! نماز را برپا دار و مردم را به كار پسنديده وادار و از كار زشت بازدار { امر به معروف و نهى از منكر كن } و بر آنچه [از مشكلات و سختی ‏ها] به تو می ‏رسد شكيبايى كن، كه اينها از امورى است كه ملازمت بر آن از واجبات است. (17)

حسینی طباطبایی بازدید : 35 پنجشنبه 18 مهر 1392 نظرات (0)

سوره آل عمران آیه 104 : { وَ لْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلىَ الخَْيرِْ وَ يَأْمُرُونَ بِالمَْعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَ أُوْلَئكَ هُمُ الْمُفْلِحُون‏ }بايد گروهى از شما باشند كه مردم را بسوى خير دعوت نمايند و امر بمعروف و نهى از منكر كنند و اينگونه افرادند كه رستگارند.اين گروه تماما رستگارند.(در تفسير صافى نقل می ‏كند از كتاب كافى كه فرمود حضرت صادق- عليه السّلام-: امر به معروف و نهى از منكر واجب است بر آنان كه سخنشان پذيرند و توانا و دانا باشند به نيك و بد ؛ نه هر ناتوان و نادان كه خود تشخیص خوب از بد نداده. پس بايد اول خود را بسازد بعد به سازمان ديگران پردازد)

سوره آل عمران آیه 110 : { كُنتُمْ خَيرَْ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لَوْ ءَامَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكاَنَ خَيرًْا لَّهُم مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَكْثرَُهُمُ الْفَاسِقُون‏ } شما بهترين امتى هستيد از ميان مردم پديد آمده، كه امر به معروف و نهى از منكر می ‏كنيد و به خدا ايمان داريد. اگر اهل كتاب نيز ايمان بياورند برايشان بهتر است. بعضى از ايشان مؤمنند و بيشتر آنها فاسقند.

{ ترجمه و شرح آیه 110 سوره آل عمران } : شما بهترين امتى بوده‏ ايد كه بر مردم ظاهر شده است، امر به معروف می ‏نمائيد و نهى از منكر می ‏كنيد و به خداوند ايمان داريد، اگر اهل كتاب ايمان می ‏داشتند برايشان بهتر بود ، برخى از آنان مؤمنند و بيشترشان نافرمانند. (و چون مؤمنين را به اتّفاق و با هم بودن امر و از تفرقه و جدايى نهى نموده اكنون متّفقين از ايشان را كه در ارشاد و راهنمايى سعى و كوشش دارند ستوده ميفرمايد:) شما بهترين امت و گروهى (ائمه و پيشوايانى) هستيد كه براى مردم آشكار شده ‏ايد، به معروف و پسنديده (طاعات) امر و از منكر و ناشايسته (معاصى) نهى ميكنيد، و به (توحيد و عدل و دين) خدا ايمان داريد، و اگر كتاب داران (يهود و نصارى مانند شما بوحدانيّت و يگانگى خدا و برسالت و پيغمبرى رسول خدا و بدين اسلام) ايمان آورند هر آينه (از كفر و نگرويدن) بر ايشان بهتر بود (در دنيا و آخرت نيكبخت مي شدند در دنيا از قتل و خونريزى و زد و خورد و گرفتارى و در آخرت از عذاب جاودان رهايى مييافتند) برخى از آنان (مانند عبد اللَّه ابن سلام از يهود و نجاشى از نصارى) ايمان آورده (مسلمان شده) و بيشترشان از راه حقّ بيرون رفته و گناهكاراند (مولى محسن فيض كاشانى (رحمة اللَّه) در تفسير صافى از تفسير علىّ ابن ابراهيم قمىّ «عليه الرحمة» نقل كرده كسى نزد حضرت صادق (عليه السّلام) قرائت نمود: كنتم خير امة حضرت فرمود: بهترين امت امير المؤمنين و حسن و حسين و فرزندان علىّ «صلوات اللَّه و سلامه عليهم» را ميكشند؟! قارى و خواننده آيه گفت: فداء تو گردم چگونه فرود آمده؟ فرمود: خير ائمة اخرجت للنّاس، آيا نمی ‏بينى خدا آنها را ستوده به اينكه امر بمعروف و نهى از منكر ميكنيد و بخدا ايمان داريد. و از تفسير محمّد ابن مسعود عياشى (رحمة اللَّه) روايت نموده: از حضرت صادق (عليه السّلام) رسيده كه اين آيه بر محمّد صلّى اللَّه عليه و آله درباره آن بزرگوار و خصوص اوصياء فرود آمده پس فرمود: انتم خير ائمة اخرجت للناس تأمرون بالمعروف و تنهون عن المنكر بخدا قسم جبرئيل اين چنين آن را فرود آورده، و جز محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و اوصياء او (عليهم السّلام) را قصد نكرده و نخواسته است. ناگفته نماند: مقصود از اين روايت و مانند آن آنست كه جبرئيل هنگامى كه اين آيه را فرود آورده خير امة را به خير ائمة تفسير و بيان نموده نه آنكه تحريف و تغييرى در آن شده باشد يعنى جبرئيل خير ائمة آورده و مردم خير امة ميخوانند).

آل عمران آیه113 و 114 : { لَيْسُواْ سَوَاءً مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَائمَةٌ يَتْلُونَ ءَايَاتِ اللَّهِ ءَانَاءَ الَّيْلِ وَ هُمْ يَسْجُدُونَ(113)يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الاَْخِرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَ يُسَارِعُونَ فىِ الْخَيرَْاتِ وَ أُوْلَئكَ مِنَ الصَّالِحِينَ(114) } اهل كتاب همه يكسان نيستند. گروهى به طاعت خدا ايستاده‏ اند و آيات خدا را در دل شب تلاوت می ‏كنند و سجده به جاى می ‏آورند. (113)و به خدا و روز رستاخيز ايمان دارند و امر به معروف و نهى از منكر می ‏كنند و در كارهاى نيك شتاب می ‏ورزند و از جمله صالحانند. (114).

سوره اعراف آیه 157 : { الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبىِ‏َّ الْأُمِّىَّ الَّذِى يجَِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِندَهُمْ فىِ التَّوْرَئةِ وَ الْانجِيلِ يَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنهَْئهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ وَ يحُِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَ يحَُرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَئثَ وَ يَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الْأَغْلَالَ الَّتىِ كاَنَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذِينَ ءَامَنُواْ بِهِ وَ عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَ اتَّبَعُواْ النُّورَ الَّذِى أُنزِلَ مَعَهُ أُوْلَئكَ هُمُ الْمُفْلِحُون‏ } 157. «آنهايى كه از پيامبر امّىِ خداوند پيروى می ‏كنند، پيامبرى كه اوصاف و مشخّصات او را در تورات و انجيل كه كتاب دينى آنها و در اختيارشان است می ‏خوانند، [خواهند ديد كه‏] اين پيامبر، مردم را به عمل نيكو فرمان می ‏دهد و از بدى باز می ‏دارد {  آنانرا امر بمعروف و نهى از منكر ميكند. }، چيزهاى پاكيزه را بر آنها حلال و ناپاكها را بر آنها حرام اعلام می ‏كند و بارهاى سنگين قيود و تكاليف [خرافى گذشته‏] را از دوش آنها برمی ‏دارد، پس كسانى كه به او ايمان آورند و احترامش را پاس دارند و او را در راه دين خدا يارى كنند و از نورى كه بر او نازل شده پيروى نمايند، آنها مسلّماً از رستگارانند.»

سوره توبه آیه 67 : { الْمُنَافِقُونَ وَ الْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَ يَنهَْوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَ يَقْبِضُونَ أَيْدِيهَُمْ نَسُواْ اللَّهَ فَنَسِيهَُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَسِقُون‏ } مردان منافق و زنان منافق، همه همانند يكديگرند. به كارهاى زشت فرمان می ‏دهند و از كارهاى نيك جلو می ‏گيرند و دست خود را (از انفاق در راه خدا) می‏بندند و چون خدا را فراموش كردند خدا نيز آنها را فراموش كرد (يعنى به خود واگذاشت تا از هر سعادت محروم شوند)، در حقيقت منافقان بدترين زشتكاران عالمند.

منبع: پایگاه اینترنتی احادیث

حسینی طباطبایی بازدید : 69 پنجشنبه 18 مهر 1392 نظرات (0)

سوره قلم آیه 4 : { وَ إِنَّكَ لَعَلىَ‏ خُلُقٍ عَظِيم‏ } ( ای پیغمبر ) تو داراى خُلق عظيم و اخلاق بسيار نيكو هستى‏.

سوره بقره آیه 119 : { إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقّ‏ِ بَشِيرًا وَ نَذِيرًا وَ لَا تُسَْلُ عَنْ أَصحَْابِ الجَْحِيم‏ }  (اى پيغمبر) ما تو را به حق فرستاديم كه مردم را (به نعمت بهشت) مژده دهى و (از عذاب جهنم) بترسانى، و تو مسئول كافران كه به راه جهنم رفتند نيستى.

سوره آل عمران آیه 159 : { فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنهُْمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شَاوِرْهُمْ فىِ الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلىَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يحُِبُّ الْمُتَوَكلِِّين‏ } پس [اى پيامبر] بواسطه ‏ى لطف الهى بود كه با آنها [كه در احُد نافرمانى كرده بودند] مهربان شدى در حالى كه اگر خشن و تندخو و سنگدل بودى از اطراف تو پراكنده می ‏شدند، پس از آنها درگذر و [حتّى‏] براى ايشان طلب مغفرت نما و در كارها با آنها مشورت كن و چون بر امرى تصميم گرفتى، [تنها] بر خداوند توكّل كن كه خداوند، توكّل كنندگان را دوست می دارد.

سوره مائده آیه 99 : { مَّا عَلىَ الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَ مَا تَكْتُمُون‏ } بر پيامبران جز رساندن احكام خدا وظيفه ‏اى نيست و خدا هر چه را آشكار سازيد يا پنهان داريد، می ‏داند.

سوره احزاب آیه 45 و 46 : { يَأَيهَُّا النَّبىِ‏ُّ إِنَّا أَرْسَلْنَكَ شَهِدًا وَ مُبَشِّرًا وَ نَذِيرًا (45) وَ دَاعِيًا إِلىَ اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِرَاجًا مُّنِيرًا (46) } اى پيامبر، ما تو را فرستاديم تا شاهد و مژده ‏دهنده و بيم ‏دهنده باشى. (45) و مردم را به فرمان خدا به سوى او بخوانى، و چراغى تابناك باشى. (46)

سوره نحل آیه 125 : { ادْعُ إِلىَ‏ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالحِْكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الحَْسَنَةِ وَ جَدِلْهُم بِالَّتىِ هِىَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِين‏ }  يا محمّد (ص) مردم را با حكمت و موعظه نيكو به سوى راه و دين پروردگارت دعوت كن، و با ايشان به طريقى كه نيكوتر است استدلال نما ، پروردگارت بهتر می ‏داند چه كسانى از راهش گمراه شده و چه كسانى هدايت يافته ‏اند.

سوره نساء آیه 165 : { رُّسُلًا مُّبَشرِِّينَ وَ مُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلىَ اللَّهِ حُجَّةُ بَعْدَ الرُّسُلِ وَ كاَنَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا }  اين پيمبران (كه ما آنها را به رسالت فرستاده ‏ايم مأمور بوده ‏اند كه) به اشخاص فرمانبر و مؤمن مژده ثواب و بهشت دهند و مبشّر به سعادت بعدى آنها باشند و به اشخاص نافرمان و كافر وعده عقاب و دوزخ دهند و منذر به شقاوت اُخروى آنها باشند تا آنها را حجّتى بعد از فرستادن پيمبران بر خدا باقى نماند (و نگويند اگر براى ما پيمبرانى ميفرستادى كه شريعتى براى ما بياورند و راه را از چاه بما نشان دهند و آنچه نميدانستيم بما بياموزند ما خير خود را از دست نمي داديم [نگويند ما نمی ‏دانستيم زيرا رهبر دينى نداشتيم‏]) و خداوند همواره غالب است و مكابرى او را مغلوب نمی ‏كند و آنچه ميكند بر وفق حكمت و صلاح است.

سوره رعد آیه 7 : { وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ لَا أُنزِلَ عَلَيْهِ ءَايَةٌ مِّن رَّبِّهِ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَ لِكلُ‏ِّ قَوْمٍ هَاد } و باز كافران (به طعنه) می ‏گويند كه چرا از خدايش بر او آيت و معجزه ‏اى فرستاده نشد؟ (بايد بدانند كه) تنها وظيفه تو اندرز و ترسانيدن (خلق از نافرمانى خدا) است و هر قومى را (از طرف خدا) رهنمايى است.

سوره رعد آیه 32 : { وَ لَقَدِ اسْتهُْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَمْلَيْتُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ ثمُ‏َّ أَخَذْتهُُمْ فَكَيْفَ كَانَ عِقَاب‏ } پيامبرانى هم كه پيش از تو بودند به استهزا گرفته شدند. من به كافران مهلت دادم، آن گاه همه را فرو گرفتم و آن عقوبت من چه سخت بود.

سوره فاطر آیه 4 : { وَ إِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ وَ إِلىَ اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُور } اگر تو را تكذيب كرده ‏اند، پيامبرانى را هم كه پيش از تو بوده ‏اند تكذيب كرده ‏اند و همه كارها به خدا بازگردانده شود.

سوره عنکبوت آیه 69 : { وَ الَّذِينَ جَاهَدُواْ فِينَا لَنهَْدِيَنهَُّمْ سُبُلَنَا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِين‏ } و كسانى كه براى [به دست آوردن خشنودى‏] ما [با جان و مال‏] كوشيدند، بی ‏ترديد آنان را به راه‏هاى خود [راه رشد، سعادت، كمال، كرامت، بهشت و مقام قرب‏] راهنمايى می ‏كنيم و يقيناً خدا با نيكوكاران است.

سوره بقره آیه 256 : { لَا إِكْرَاهَ فىِ الدِّينِ قَد تَّبَينَ‏َ الرُّشْدُ مِنَ الْغَىّ‏ِ فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّغُوتِ وَ يُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى‏ لَا انفِصَامَ لَهَا وَ اللَّهُ سمَِيعٌ عَلِيم‏ }در دين، هيچ اكراه و اجبارى نيست [كسى حق ندارد كسى را از روى اجبار وادار به پذيرفتن دين كند، بلكه هر كسى بايد آزادانه با به كارگيرى عقل و با تكيه بر مطالعه و تحقيق دين را بپذيرد]. مسلماً راه هدايت از گمراهى [به وسيله قرآن، پيامبر و امامان معصوم‏] روشن و آشكار شده است. پس هر كه به طاغوت [كه شيطان، بت و هر طغيان گرى است‏] كفر ورزد و به خدا ايمان بياورد، بی ترديد به محكم ‏ترين دستگيره كه آن را گسستن نيست، چنگ زده است و خدا شنوا و داناست.

سوره بقره آیه 44 : {  أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبرِِّ وَ تَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَ أَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَ فَلَا تَعْقِلُون‏ } چگونه مردم را به كارهاى نيك فرمان می ‏دهيد و خود را فراموش می ‏كنيد و حال آنكه كتاب خدا را می ‏خوانيد، چرا انديشه و تعقل نمی ‏كنيد؟

منبع: پایگاه اینترنتی احادیث

حسینی طباطبایی بازدید : 39 پنجشنبه 18 مهر 1392 نظرات (0)

منظور از امر به معروف و نهى از منكر، سوق مردم به نيكوكارى و خوددارى از كارهاى زشت و منكرات و اِعمال نظارت در اجراى حدود و مقررات است و چون به حسب موارد، اشخاص، امكنه و ازمنه براى اين مقصود از وسايل مختلفه مى شود استفاده كرد و نمى توان يك وسيله معينى را ذكر نمود، بايد همه افراد به نوبه خود و درخور تمكّن و استعداد و وسايلى كه در دسترس آنهاست اين وظيفه را نصب العين قرار دهند. و آن كسانى كه متمكّن از بذل مال هستند بوسيله صرف مال و انفاق، و آنهائى كه قدرت نطق و خطابه دارند توسط سخنرانيها و اشخاصى كه نويسنده و صاحب قلمند بوسيله انتشار رساله ها و كتابها و بيانيه ها و روزنامه و مجلّه و حتى نامه هاى خصوصى، و كسانى كه نفوذ كلمه و رياست دارند با استفاده از نفوذ و رياست خود و بطور كلى كوچك و بزرگ از هر راه و وسيله صحيح و معقول و دنياپسند، بايد اين مقصود عالى را تأمين نمايند.

 

 

حسینی طباطبایی بازدید : 35 پنجشنبه 18 مهر 1392 نظرات (0)

اجراى امر به معروف و نهى از منكر را نبايد درباره بعضى اشخاص يا طبقات، موقوف ساخت. و فقط در حق ضعفا و طبقات پايين اجتماع معمول داشت; زيرا معنى اين حرف آزاد گذاردن و مطلق العنان ساختو اقويا و صاحبان نفوذ در نيل به مطامع شخصيه و مقاصد نفسانيه و تجاوز و ستم در حق زيردستان و بيچارگان است. و مفسده آن اگر از مفسده مطلق العنانى عموم بيشتر نباشد از آن كمتر نيست، لذا دين مقدس اسلام به هر كس اجازه داده است كه امر به معروف و نهى از منكر نمايد و در آن رعايت مناصب و مراتب ظاهريه و امتيازات و افتخارات موهومه را لغو نموده است.

 

 

حسینی طباطبایی بازدید : 55 پنجشنبه 18 مهر 1392 نظرات (0)

بى شبهه محيطى كه انسان در آن زندگى مى كند در صفات، اخلاق، رفتار و روش و خلاصه تكوين شخصيت او مؤثر است. سطح فكر و احساسات هر كس بيشتر متناسب با محيطى است كه در آن بزرگ شده و پرورش يافته است. آن كسى كه در محيط ايمان و خداپرستى و پارسايى تربيت شده و هر چه ديده مردان متّقى و پرهيزكار و درستكار و مظاهر امانت و صداقت و فضيلت ديده است با شخصى كه در يك محيط آلوده و فاسد، پرورش يافته حتماً مثل هم نيستند.

عادات و روحيات يك نفر بيابانگرد بى علم و اطلاع مانند يك نفر شهرى متمدن نيست. فرزندانى كه از نعمت تربيت پدران خداپرست و دانشمند و با اخلاق و مادران پارسا و با ايمان و عفت و طهارت برخوردارند، با فرزند يك مرد فاسق و بى ايمان و يك زن خيابانگرد بى عفّت و تقوا بسيار تفاوت دارند.


 

 

حسینی طباطبایی بازدید : 36 یکشنبه 14 مهر 1392 نظرات (0)

امر به معروف و نهى از منكر وظيفه اشخاص يا طبقه معينى نيست، با حصول شرائط، هر كسى بايد اين وظيفه را انجام دهد دين اسلام در اين خصوص نه تنها همه افراد را آزاد گذارده و به هر مسلمانى اجازه مى دهد كه در اجراى مقررات اسلامى نظارت كند و ديگران را در ترك وظيفه مؤاخذه نمايد، بلكه بر همه افراد واجب نموده كه به نيكى امر و از بدى نهى نمايند و همه را در اداى اين تكليف مسئول مى شمارد، چنانكه از پيغمبر اكرم ـ صلّى الله عليه وآله ـ روايت شده است كه فرمود:

«كلّكُم راع وكلّكم مسئولٌ عن رعيّته»(1)

يعنى: «همه شما راعى هستيد و همگى از رعيّت خود مسئوليد».

و شايد به همين ملاحظه باشد كه در قرآن مجيد راجع به وصيّت به حق و وصيت به صبر صيغه تفاعل آورده شده است:

«وَتَواصَوْا بِالْحَقّ وَتَواصَوْا بِالصَّبْرِ»(2)

بلى، البته كسى كه امر به معروف و نهى از منكر مى كند بايد داراى صلاحيت اخلاقى و علمى باشد، يعنى حال تحمل و بردبارى و صبر داشته باشد و به خوبى كارى كه به آن امر مى كند و زشتى آنچه از آن نهى مى نمايد عالم و دانا باشد، ولى مقصود اين است كه اين وظيفه فقط در عهده طبقه و جمعيت خاصّى مانند علما و روحانيون نيست، بلكه هر كسى با تحقّق شرايطى كه بعداً ـ انشاءالله تعالى ـ ذكر خواهد شد مكلّف است در اصلاح جامعه و امر به معروف و نهى از منكر جديت و كوشش داشته باشد و منتظر اقدام ديگران نباشد، زيرا بطورى كه از آيات شريفه و احاديث و اخبار، استفاده مى شود امر به معروف بر عهده عموم گذارده شده و هر مسلمانى با تحقّق شرايط، در ترك آن مسئول است.

 


 

تعداد صفحات : 7

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 71
  • کل نظرات : 6
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 46
  • آی پی دیروز : 11
  • بازدید امروز : 51
  • باردید دیروز : 12
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 106
  • بازدید ماه : 92
  • بازدید سال : 1,383
  • بازدید کلی : 10,541
  • لوگو جشنواره