آیات در مورد امر به معروف و نهی از منکر قسمت1

سوره قلم آیه 4 : { وَ إِنَّكَ لَعَلىَ‏ خُلُقٍ عَظِيم‏ } ( ای پیغمبر ) تو داراى خُلق عظيم و اخلاق بسيار نيكو هستى‏.

سوره بقره آیه 119 : { إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقّ‏ِ بَشِيرًا وَ نَذِيرًا وَ لَا تُسَْلُ عَنْ أَصحَْابِ الجَْحِيم‏ }  (اى پيغمبر) ما تو را به حق فرستاديم كه مردم را (به نعمت بهشت) مژده دهى و (از عذاب جهنم) بترسانى، و تو مسئول كافران كه به راه جهنم رفتند نيستى.

سوره آل عمران آیه 159 : { فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنهُْمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شَاوِرْهُمْ فىِ الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلىَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يحُِبُّ الْمُتَوَكلِِّين‏ } پس [اى پيامبر] بواسطه ‏ى لطف الهى بود كه با آنها [كه در احُد نافرمانى كرده بودند] مهربان شدى در حالى كه اگر خشن و تندخو و سنگدل بودى از اطراف تو پراكنده می ‏شدند، پس از آنها درگذر و [حتّى‏] براى ايشان طلب مغفرت نما و در كارها با آنها مشورت كن و چون بر امرى تصميم گرفتى، [تنها] بر خداوند توكّل كن كه خداوند، توكّل كنندگان را دوست می دارد.

سوره مائده آیه 99 : { مَّا عَلىَ الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَ مَا تَكْتُمُون‏ } بر پيامبران جز رساندن احكام خدا وظيفه ‏اى نيست و خدا هر چه را آشكار سازيد يا پنهان داريد، می ‏داند.

سوره احزاب آیه 45 و 46 : { يَأَيهَُّا النَّبىِ‏ُّ إِنَّا أَرْسَلْنَكَ شَهِدًا وَ مُبَشِّرًا وَ نَذِيرًا (45) وَ دَاعِيًا إِلىَ اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِرَاجًا مُّنِيرًا (46) } اى پيامبر، ما تو را فرستاديم تا شاهد و مژده ‏دهنده و بيم ‏دهنده باشى. (45) و مردم را به فرمان خدا به سوى او بخوانى، و چراغى تابناك باشى. (46)

سوره نحل آیه 125 : { ادْعُ إِلىَ‏ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالحِْكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الحَْسَنَةِ وَ جَدِلْهُم بِالَّتىِ هِىَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِين‏ }  يا محمّد (ص) مردم را با حكمت و موعظه نيكو به سوى راه و دين پروردگارت دعوت كن، و با ايشان به طريقى كه نيكوتر است استدلال نما ، پروردگارت بهتر می ‏داند چه كسانى از راهش گمراه شده و چه كسانى هدايت يافته ‏اند.

سوره نساء آیه 165 : { رُّسُلًا مُّبَشرِِّينَ وَ مُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلىَ اللَّهِ حُجَّةُ بَعْدَ الرُّسُلِ وَ كاَنَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا }  اين پيمبران (كه ما آنها را به رسالت فرستاده ‏ايم مأمور بوده ‏اند كه) به اشخاص فرمانبر و مؤمن مژده ثواب و بهشت دهند و مبشّر به سعادت بعدى آنها باشند و به اشخاص نافرمان و كافر وعده عقاب و دوزخ دهند و منذر به شقاوت اُخروى آنها باشند تا آنها را حجّتى بعد از فرستادن پيمبران بر خدا باقى نماند (و نگويند اگر براى ما پيمبرانى ميفرستادى كه شريعتى براى ما بياورند و راه را از چاه بما نشان دهند و آنچه نميدانستيم بما بياموزند ما خير خود را از دست نمي داديم [نگويند ما نمی ‏دانستيم زيرا رهبر دينى نداشتيم‏]) و خداوند همواره غالب است و مكابرى او را مغلوب نمی ‏كند و آنچه ميكند بر وفق حكمت و صلاح است.

سوره رعد آیه 7 : { وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ لَا أُنزِلَ عَلَيْهِ ءَايَةٌ مِّن رَّبِّهِ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَ لِكلُ‏ِّ قَوْمٍ هَاد } و باز كافران (به طعنه) می ‏گويند كه چرا از خدايش بر او آيت و معجزه ‏اى فرستاده نشد؟ (بايد بدانند كه) تنها وظيفه تو اندرز و ترسانيدن (خلق از نافرمانى خدا) است و هر قومى را (از طرف خدا) رهنمايى است.

سوره رعد آیه 32 : { وَ لَقَدِ اسْتهُْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَمْلَيْتُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ ثمُ‏َّ أَخَذْتهُُمْ فَكَيْفَ كَانَ عِقَاب‏ } پيامبرانى هم كه پيش از تو بودند به استهزا گرفته شدند. من به كافران مهلت دادم، آن گاه همه را فرو گرفتم و آن عقوبت من چه سخت بود.

سوره فاطر آیه 4 : { وَ إِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ وَ إِلىَ اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُور } اگر تو را تكذيب كرده ‏اند، پيامبرانى را هم كه پيش از تو بوده ‏اند تكذيب كرده ‏اند و همه كارها به خدا بازگردانده شود.

سوره عنکبوت آیه 69 : { وَ الَّذِينَ جَاهَدُواْ فِينَا لَنهَْدِيَنهَُّمْ سُبُلَنَا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِين‏ } و كسانى كه براى [به دست آوردن خشنودى‏] ما [با جان و مال‏] كوشيدند، بی ‏ترديد آنان را به راه‏هاى خود [راه رشد، سعادت، كمال، كرامت، بهشت و مقام قرب‏] راهنمايى می ‏كنيم و يقيناً خدا با نيكوكاران است.

سوره بقره آیه 256 : { لَا إِكْرَاهَ فىِ الدِّينِ قَد تَّبَينَ‏َ الرُّشْدُ مِنَ الْغَىّ‏ِ فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّغُوتِ وَ يُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى‏ لَا انفِصَامَ لَهَا وَ اللَّهُ سمَِيعٌ عَلِيم‏ }در دين، هيچ اكراه و اجبارى نيست [كسى حق ندارد كسى را از روى اجبار وادار به پذيرفتن دين كند، بلكه هر كسى بايد آزادانه با به كارگيرى عقل و با تكيه بر مطالعه و تحقيق دين را بپذيرد]. مسلماً راه هدايت از گمراهى [به وسيله قرآن، پيامبر و امامان معصوم‏] روشن و آشكار شده است. پس هر كه به طاغوت [كه شيطان، بت و هر طغيان گرى است‏] كفر ورزد و به خدا ايمان بياورد، بی ترديد به محكم ‏ترين دستگيره كه آن را گسستن نيست، چنگ زده است و خدا شنوا و داناست.

سوره بقره آیه 44 : {  أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبرِِّ وَ تَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَ أَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَ فَلَا تَعْقِلُون‏ } چگونه مردم را به كارهاى نيك فرمان می ‏دهيد و خود را فراموش می ‏كنيد و حال آنكه كتاب خدا را می ‏خوانيد، چرا انديشه و تعقل نمی ‏كنيد؟

منبع: پایگاه اینترنتی احادیث