آپارات

آپارات

آپارات

چه راه‌کارهای برای ترویج فرهنگ و رعایت حجاب در انظار عمومی به ویژه دانشگاه‌ها وجود دارد؟

رعایت حجاب نیز مانند سایر احکام و فروع دین، مستلزم شناخت و ایمان به خدا و اسلام است و هر کسی به تناسب شناخت و ایمانش خود را به رعایت احکام الهی موظف می‌نماید.

اما رواج هر فرهنگی، مستلزم آموزش، تبلیغ از یک سو و عوامل مشوق و بازدارنده از سوی دیگر است و به همین دلیل خداوند متعال ضمن ضروری دانستن تبلیغ و جذب به روش‌های مؤثر، «امر به معروف و نهی از منکر» که جنبه‌ی تحکمی دارد را نیز در دستور کار افراد و جامعه‌ی اسلامی قرار داده است.

سوال: دور از ذهن است که هدف از قیام ابا عبدالله (ع) فقط «امر به معروف و نهی از منکر» باشد! حادثه‌ای به این عظیمی و این همه مصیبت فقط برای همین که در ایران هم انجام می‌شود؟! ...، پس این همه مصیبت برای چه بوده است؟

مشکل اصلی اینجاست که هیچ‌گاه اجازه ندادند که ما به تعریف، اهمیت، جایگاه و تأثیر «امر به معروف و نهی از منگر» پی ببریم و خود نیز اهمال کرده‌ایم. و همیشه گمان کرده‌ایم که معنایش این است که مثلاً به یکی بگوییم روسری‌ات را جلوتر بکش و به دیگری بگوییم لطفاً شراب نخور، یا نماز بخوان و ...! در صورتی که اصلاً چنین نیست. ذیلاً به چند محور جهت توجه اشاره می‌گردد:

سوال: من مسئله «امر به معروف و نهی از منکر» را قبول ندارم به کسی چه مربوط است که من در جامعه چطور رفتار می‌کنم؟

مسئله‌ی «امر به معروف» که از سنخ «امر» کردن است و باید امرانه باشد و نه نصیحت یا توصیه به نیکی و خوبی و نیز «نهی از منکر» از سنخ بازدارندگی قاطع است و نه تذکر و گوشزد، نه تنها مختص اسلام نیست، بلکه اساساً مقوله‌ای نیست که کسی بخواهد یا بتواند آن را قبول نداشته باشد. چرا که همگان با رعایت [کم و بیش] آن زندگی را سامان می‌بخشند، جوامع را پدید می‌آورند و مدارج رشد را طی می‌کنند. لذا جامعه‌ای متمدن است که «امر به معروف و نهی از منکر» به صورتی قاطع و همگانی در آن رعایت شود و جامعه‌ای رشد یافته‌تر، تکامل‌ یافته‌تر، مدنی‌تر و مرفه‌تر است که بیشتز از سایرین این دو اصل اساسی حیات بشری را شناخته و اعمال کرده باشد.

برای روشن شدن موضوع به مثال‌های واقعی ذیل دقت نمایید:

خودسازی مقدم است یا دگر سازی (امر به معروف و نهی از منکر)؟ اگر خودسازی مقدم است، پس هر کسی نمی‌تواند امر به معروف و نهی از منکری که به همگان واجب شده است را انجام دهد!

 بدیهی است که «خودسازی» مقدم است. به قول معروف «از کوزه همان تراود که در اوست» و به قول حکما «معطی شیء نمی‌تواند فاقد شیء باشد». یعنی کسی که چیزی را ندارد، نمی‌تواند آن را به دیگران بدهد. پس اگر کسی خود را نساخته باشد، نمی‌تواند در ساختن دیگران که به وسیله‌ی همان «امر به معروف و نهی از منکر» صورت می‌پذیرد گام مؤثری بردارد. اما در تعریف، فهم و عمل باید به موارد ذیل نیز دقت نمود:

س: در شرایط امروز چطور می‌توانیم امر به معروف و نهی از منکر کنیم؟ (مثلاً در موضوع بدحجابی)

امر به معروف و نهی از منکر، مقوله‌ای نیست که شرایط زمانی یا مکانی یا قلت و کثرت معاصی و ناهنجاری‌های رفتاری مزاحم آن باشد، و انسان در تمامی زندگی خود با آن مواجه بوده و سر می‌کند. چنان چه بخش بسیاری از تربیت کودک بر «امر به معروف و نهی از منکر» تکیه دارد.

متأسفانه ما (اذهان عمومی) این مقوله را درست نشناخته‌ایم و چون دشمنان از همان ابتدای طرح موضوع هجمه‌ی شدیدی به آن نمودند، نزد اذهان عمومی متأثر از ضد تبلیغ شده است.

آیا در این زمان و هنوز هم باید «امر به معروف و نهی از منکر» کنیم، چگونه؟

امر به معروف و نهی از منکر (و هم چنین سایر احکام اسلامی)، این زمان و آن زمان ندارد.

متأسفانه باید قبول کنیم که از واجبات فروع دین و ضروریات عقلی ثبات، بقا و رشد یک جامعه است، از همان ابتدای انقلاب و به سرعت هدف حمله‌ی شدید دشمنان و ضد تبلیغ قرار گرفت و اصلاً زمان ندادند که اذهان عمومی بدانند و بفهمند که معنا، مفهوم، مقصود و مصادیق «امر به معروف و نهی از منکر» چیست و کدامست؟! و تأسف‌آورتر آن که برخی نیز با بد عمل کردن، آب به آسیاب دشمن ریختند و بهانه را برای هجمه گسترده به این دو اصل انسان‌ساز و جامعه‌ساز فراهم‌تر نمودند. تا آن جا که سمبلش خودروهای گشتی شد و مصداقش فقط در ضرورت تذکر به خانم‌های بدحجاب نمایان گردید، هر چند که آن را نیز درست عمل نکردند.

 آیا در مقوله امر به معروف و نهی از منکر، تذکر لسانی وظیفه‌ی هر مسلمانی هست؟ یعنی مثلاً من هر بد حجابی دیدم باید تذکر دهم؟ شاید از همان اندک دین خود نیز بیزار شود، شاید رویش بازتر شود و ...؟

«امر به معروف و نهی از منکر» یکی از اصول زندگی مدنی، رشد و تکامل جوامع بشری است که جهان غرب تازه به اهمیّت آن پی‌برده و متأسفانه در جهان اسلام (مانند سایر احکام اجتماعی)، نه تنها محجور واقع شده، بلکه مورد تحریف و یا ضد تبلیغ نیز قرار گرفته است.

دامنه‌ی «امر به معروف و نهی از منکر» آن قدر گسترده است که حتی اشاره به آن نه تنها در یک یا دو صفحه مطلب نمی‌گنجد، بلکه دو یا سه کتاب چند صد برگی نیز کفاف نمی‌دهد.

اگر مارتین کار جدی دارد می تواند به دیدارم بیاید
برخی اروپاییان و طرفداران کیش مسیح، پیوسته در راه اجرای برنامه های استعماری گام بر می داشتند و این حقیقت تاریخی از فریاد پر آوازه مردم آفریقا که همواره در پهنه تاریخ طنین انداز بوده، اینک هویدا است. فریاد آفریقاییان بر سر سفید پوستانی که سرزمین آنان را به استعمار کشیدند این بود ؛ «در آغاز ما سرزمین داشتیم و شما کتاب مقدس ، اکنون ما کتاب مقدس داریم و شما سرزمین ما را تصاحب کرده اید.» دادن کتاب مقدس و مبادله آن با سرزمین ها نیازی به نیروی جنگی نداشت بلکه هجوم و فرهنگی و اجتماعی شیوه ای بود که مورد بهره برداری کلیسا قرار گرفت.
یکی از این ماموران استعمار هنری مارتین از نخستین نمایندگان جنبش بیداری مسیحی گری غرب بودکه به ایران آمد و درصدد بود ترجمه «عهد جدید» به فارسی را به کمک ایرانیان به فارسی شیوا بازنویسی و چاپ کند. او همزمان با بازنویسی ، مناظراتی با روحانیان ایران در شیراز و تهران و دیگر شهرها انجام داد و ترجمه عهد جدید را نیز توسط سفیر انگلیس به فتحعلی شاه تقدیم کرد. هنری مارتین در هند به شدت به تبلیغ مسیحیت می پرداخت ، از جمله در کلکته یک سخنرانی مهم تحت عنوان "هند مسیحی یا در خواستی از سوی نهصد هزار مسیحی در هند که در جستجوی کتاب مقدس هستند". ایراد کرد که بعدها چاپ و پخش شد. به هر حال پخش و چاپ رساله ها و نوشته های تبلیغی به نفع مذهب مسیحیت از فعالیت پایدار مارتین بود. وی کینه عمیقی نسبت به مسلمانان داشت و می گفت:
"من هنوز بر این باور هستم که سرشت انسان، در پست ترین جلوه خود یک مسلمان است" !
او مدت 16 ماه در ایران ماند. در شیراز جدل های مذهبی به راه انداخت و با ده ها تن از بزرگان و عالمان مجادله کرد، به این قصد که آنها را درگیر مباحثی پیرامون نبوت بکند و همین که آنان فرض تشکیک در نبوت را پذیرفته و به جواب آن درگیر باشند را موفقیتی بزرگ برای خود می دانست.
میرزای قمی که پر آوازه ترین مجتهد در مقابل مارتین بود با بی تفاوتی و بی اعتنایی به وی سعی در ناکام گذاشتن او کرد؛ لذا وقتی هنری مارتین در راه خود به تهران در شهر قم درنگ کرد خواست با میرزای قمی ملاقات کند، میرزا پاسخ داد:
"اگر مارتین کاری جدی دارد می تواند به دیدن وی برود و گرنه به سبب ناتوانی و پیری از دیدارش پوزش می خواهد."
با این حال رساله ای ناتمام از میرزای قمی در دست است که نشان می دهد وی بعدها بر ضد باورهای هنری مارتین دست به قلم برد و سخنان وی در مورد اسلام و مسیحی گری بار رد کرد.

کتاب : میرزای قمی ، احیا گر علم اصول ، ص54

گروهي از محصلين نفس‌زنان در حالي كه دايره و تنبكي شكسته در دست داشتند، به منزل مرحوم آقانجفي آمدند. آقا پرسيد: چه خبر است؟ از كجا مي‌‌آييد؟ و اينها چيست؟
گفتند: در مدرسه بوديم كه به ما اطلاع دادند، چندين خانه آن طرف مدرسه مجلس عروسي است كه در آنجا دايره و دنبك مي‌زنند و ... از پشت بام مدرسه و بام‌هاي خانه‌ها از اين پشت‌بام به آن پشت‌بام رفتيم. تا به آن خانه رسيديم. داخل آن خانه شديم و مردم را زديم و دايره و دنبك آنها را شكستيم.
يكي از بچه‌هاي جلو آمد و گفت: من خودم رفتم جلو، سيلي محكمي به گوش عروس زدم.
مرحوم نجفي گفت: حقيقتاً نهي از منكر هم همين است كه شما كرديد!! چندين منكر به نام نهي از منكر مرتكب شديد.
1 – مجلس خصوصي مردم را به هم زديد.
2 – حق تجسس نداشتيد.
3 – حق نداشتيد از پشت‌بام‌هاي مردم راه برويد.
4 – به اجازه چه شخصي زد و خورد كرديد؟

منبع سرآمد

از مسلمنان غيور مي خواهم تا در هر نقطه كه آنان را يافتند ، سريعاً آنها را اعدام نمايند تا ديگر كسي جرات نكند به مقدسات مسلمين توهين نمايد.
در سالهاي آخر دهه شصت يعني زماني كه از پيروزي انقلاب اسلامي ده سال مي گذشت ، آمريكا و صهيونيسم جهاني كه پايه و راس هرم استكبار جهاني را تشكيل مي دهند ، در حالي كه مقابله با انقلاب اسلامي از طريق جنگ نظامي، را ناممكن تشخيص داده بودند ، توطئه هاي جديدي طراحي كردند كه مهمترين آنها راه اندازي يك جريان سياسي با رنگ و بوي فرهنگي ، به منظور كريه نشان دادن چهره اسلامي بود.
او بين كار عملي سازمان يافته وگسترده كه مي توانست در سطح جهاني اين هدف شوم كمك كند ، انتشار كتاب آيات شيطاني بود. اين اقدام كه داراي ماهيت سياسي بود ، در واقع حلقه اول يك توطئه گسترده و دنباله دار محسوب مي شد كه در صورت موفقيت مي توانست حلقه هاي بعدي را هم به دنبال داشته باشد . هوشياري فوق العاده امام باعث شد ، بلافاصله بعد از مطلع شدن از انتشار اين كتاب و آگاهي از محتواي آن ، هدف اين توطئه در نطفه حفه شود ، را به عمل آورد . از اين روي با شجاعت تمام چنين فتوا داد.
بسم الله الرحمن الرحيم
انا لله وانا اليه راجعون
به اطلاع مسلمانان غيور سراسر جهان مي رسانم مولف كتاب آيات شيطاني كه عليه اسلام و پيامبر و قرآن تنظيم و چاپ و منتشر شده است ، همچنين ناشرين مطلع از محتوي آن محكوم به اعدام مي باشند . از مسلمانان غيور مي خواهم تا در هر نقطه كه آنان را يافتند ، سريعاً آنها را اعدام نمايند تا ديگر كسي جرات نكند به مقدسات مسلمين توهين نمايد و هر كس در اين راه كشته شود ، شهيد است . انشاء الله. ضمناً اگر كسي دسترسي به مولف دارد ولي خود قدرت اعدام آن را ندارد . او را به مردن معرفي نمايد تا به جزاي اعمالش برسد .

والسلام عليكم و رحمه ا... و بركاته - روح ا... موسوي الخميني

منبع: سرآمد

شخصي با ما تماس گرفت و گفت: اگر مطهري به اين روش ادامه دهد، گروه فرقان شدت عمل به خرج مي‌دهند.
او با ملا نمايان كج فهمي كه اسلام را نمي‌شناختند، مقابله مي‌كرد و در مقابل گروه‌هاي منحرف از جمله: گروه فرقان ايستاد و مي‌گفت: اينها خطرناكند، چون در قرآن تصرف مي‌كنند و اين غير از تجاوز به مال يا تجاوز به علم است. اين تجاوز به وحي است. روزي در منزل خود در بين دوستان، درباره همين گروهك منحرف فرمود:
من با اينها مقابله مي‌كنم. ممكن است مرا بكشند، اما من حرف خودم را مي‌زنم، چون مي‌دانم كه اينها براي دين خطرناك‌اند.
قبل از انقلاب نوشته‌هايي پخش كردند، بعد از انقلاب بر شدت فعاليتشان افزودند. شهيد مطهري از افكار آنان براي جامعه اسلامي احساس خطر نمود و در مقدمه كتاب «علل گرايش به مادي‌گري» آراء آنان را در بوته نقد قرار داد. حسين غفاري مسئول شد تا، تأثيرات اين نوشته را در ميان اقشار مختلف خصوصاً گروه فرقان تحقيق و به شهيد اطلاع دهد.
حسين غفاري گفته بود، شخصي با ما تماس گرفت و گفت: اگر مطهري به اين روش ادامه دهد، گروه فرقان شدت عمل به خرج مي‌دهند. بعد از اين هشدار، اعلاميه‌اي نيز صادر نمودند، مبني بر اينكه هر شخصي در مقابل افكار ما قرار گيرد، به طريق انقلابي او را از جلوي پاي خود برمي‌داريم. تمام اين جريانات به اطلاع استاد رسيد. او گفت:
اگر قرار باشد كه انسان از دنيا برود، چه بهتر كه در راه اصلاح عقايد و دفاع از اسلام باشد. و من در اين راه كوچكترين ترديدي ندارم.
شهادت: 11/2/1359 ش. تهران

منبع: سرآمد

سيد شرف الدين در زمان عبدالعزيز آل سعود به زيارت خانه خدا مشرف شد.
او از جمله علمايي بود كه به دعوت شاه، به كاخ وي رفت تا عيد قربان را به وي تبريك گويد. وقتي نوبت به وي رسيد، شاه را گرفت و قرآني را كه در جلدي پوستي بود، به وي هديه داد. ملك هديه را گرفت و بوسيد و به عنوان احترام و تعظيم بر پيشاني خود گذاشت. سيد اشرف الدين گفت: اين جلد پوست بز است چطور شما آن را مي بوسيد؟!گفت:غرض من از قرآن است نه اين جلد.
سيد گفت: احسنت. ما هم وقتي پنجره يا در اتاق پيغمبر را مي بوسيم مي دانيم كه آهن هيچ كاري نمي تواند بكند، غرض ما تعظيم رسول خداست. همانطور كه شما با بوسه زدن بر پوست بز مي خواستي قرآن را تعظيم كني كه در جوف آن پوست قرار دارد.
اقدام سيد، كه بهترين روش را براي كشف حقيقت و روشنگري برگزيده بود، شگفتي حاضران را به همراه داشت، مردم يكپارچه الله اكبر گفتند و ملك عبد العزيز كه با برهاني به اين آشكاري روبرو بود به حجاج اجازه داد با آثار رسول خدا تبريك جويند. اما حاكمي بعد از وي روي كارآمد دوباره به قانون گذشتگان برگشت.
وفات: ٨ جمادي الثاني ١٣٢٧ ق.
نجف اشرف

منبع: سرآمد

آیت الله العظمی بهاءالدینی (ره): ایشان چون گوهری تابناك و بسان پدری مهربان بیش از چهل سال رهگشای مستمندان و فقرای آبرومند بوده است. و در مورد كمك به فقراء این گونه سفارش می كردند:« كمكها را شبها انجام دهید و رعایت آبروی افراد را بكنید ـ به گونه‎ای كمك كنید كه شما را نشناسند. مبادا بعداً شما را ببینند و خجالت زده شوند.»1
ایشان علاوه بر اینكه در رفتار با مردم رعایت احترام آنها را داشتند و با عطوفت برخورد می كردند به طلبه ها نیزاین را سفارش می كردند. یكی از شاگردان ایشان نقل می كند یك شب كه به قصد نماز جماعت ایشان می رفتم ماشینی از كنارم عبور كرد و مقداری آب گل آلود به عبای من ریخت. ناراحت شدم و با عصبانیت گفتم: مگر چشم نداری؟ شعورت كجاست ؟! بعد از نماز كه آقا چند كلمه ای صحبت كردند، ناگهان فرمودند: برای طلبه‎ای كه نان امام زمان (ع) می خورد زشت است كه فحش بدهد گیرم تاكسی، اشتباهی كرد و لباس شما هم كثیف شد، باید او را جسارت كنیم. باید با مردم مدارا كرد.»2

1. حاج آقا رضا بهاءالدینی (ره) آیت بصیرت ـ ص46 ، سید حسن شفیعی، تد‎وین و نگارش ، احمد لقمانی چاپ قد‎س ، قم / چاپ اول 1375.
2.همان ص 60.

بزرگ فلسفه قتل شاه دين اين است
كه مرگ سرخ به از زندگى ننگين است

حسين مظهر آزادگى و آزادى است
خوشا كسى كه چنينش مرام و آيين است

نه ظلم كن به كسى نى به زير ظلم برو
كه اين مرام حسين است و منطق دين است

همين نه گريه بر آن شاه تشنه لب كافى است
اگر چه گريه بر آلام قلب تسكين است

ببين كه مقصد عالى وى چه بود اى دوست
كه درك آن سبب عزو جاه و تمكين است

ز خاك مردم آزاده بوى خون آيد
نشان شيعه و آثار پيروى اين است

جواد محدثى

سایت شهید آوینی

آري‌ اين‌ جاست‌ اقتدار حسين‌اين‌ بُوَد رمز اعتبار حسين‌

بعدِ مرگ‌ِ معاويه‌ كه‌ يزيد نامه‌اي‌ داد از براي‌ وليد

كه‌ يزيد از وليد اين‌ را خواست‌كز حسين‌ علي‌ كند درخواست‌

تا كه‌ در امر اقتدار يزيددست‌ بيعت‌ دهد به‌ كار يزيد

نامه‌ را ديد وتا كه‌ خواند، وليدنقشة‌ خويش‌ را شبانه‌ كشيد

گشت‌ از متن‌ نامه‌ چون‌ نگران‌كس‌ فرستاد جانب‌ مروان‌

به‌ سكه‌ گرديده‌ بود با غم‌ جفت‌راز گفتار را به‌ مروان‌ گفت‌

تا كه‌ مروان‌ نمود رو به‌ وليدنقشه‌اش‌ را ز روي‌ حيله‌ كشيد

گفت‌ موضوع‌ كار هست‌ خطيرراه‌ اين‌ كار را به‌ شب‌ برگير

كس‌ فرستاد در سراي‌ حسين‌داد پيغام‌ از براي‌ حسين‌

كه‌ شبانه‌ به‌ نزد ما آييدمشكلي‌ هست‌، روي‌ بنماييد

كه‌ حسين‌ آگه‌ است‌ از دعوت‌پاية‌ دعوتش‌ بُوَد بيعت‌

خواست‌ از ياوران‌ دين‌ پيماتا به‌ شمشير رو كنند آن‌ جا

تا حسين‌، جانب‌ عدو گرددگر كه‌ با حيله‌ رو به‌ رو گردد

ياوران‌ جملگي‌ به‌ پا خيزندخون‌ آن‌ خصم‌ را فرو ريزند

شد حسين‌ علي‌ به‌ سوي‌ وليدنقشه‌، بيعت‌ بُوَد براي‌ يزيد

گشت‌ مطرح‌ چو موضوع‌ بيعت‌داد پاسخ‌ وي‌ از سر نفرت‌

گفت‌ بيعت‌ به‌ شام‌ تار، اين‌ جا؟!در چنين‌ وقت‌ شب‌، چرا به‌ خفا؟!

صبر كن‌ تا كه‌ بُگذرد اين‌ شام‌ساز كن‌ جمعي‌ از خواص‌ وعوام‌

بعد، از من‌ بخواه‌ در آن‌ جادست‌ بيعت‌ برم‌ به‌ سوي‌ شما

كه‌ وليد اين‌ سخن‌ نمود، قبول‌از حسين‌ يادگار پاك‌ رسول‌

ليك‌ مروان‌ چو اين‌ سخن‌ بشنيدنظر انداخت‌ او به‌ سوي‌ وليد

گفت‌ امشب‌ ز او مدار تو دست‌بايد اين‌ راه‌ را همين‌ جا بست‌

هست‌ شايسته‌ تا به‌ هر زحمت‌يا بُكش‌ يا بگير از او بيعت‌

كه‌ حسين‌ علي‌ خروشان‌ شدسوي‌ آنان‌ چو شير غضبان‌ شد

گفت‌ گويي‌ تو، زادة‌ زرقاكه‌ بريزند خون‌ من‌ اين‌ جا

چرخ‌ بازوي‌ من‌ نبسته‌ هنوزواگذاريد اين‌ عمل‌ در روز

اي‌ پليد شرور ننگت‌ بادهستي‌ هر دوره‌ عامل‌ بيداد

گفت‌ وخارج‌ شد از چنان‌ ايوان‌روي‌ بنمود بر همه‌ ياران‌

پشت‌ پا بر مقام‌ دنيا زدمشت‌ هم‌ بر دهان‌ آنها زد

آري‌ اينجاست‌ اقتدار حسين‌عزت‌ ونام‌ وافتخار حسين‌

هست‌ الگو حسين‌ در هر كاردر نبردِ به‌ ظلم‌ واستكبار

اقدس‌ كاظمي‌(مژگان‌)

سایت شهید آوینی

اين‌ عمل‌ بود سرّ كار حسين‌در جهان‌ عز وافتخار حسين‌

با صراحت‌ نمود او اعلام‌كه‌ چه‌ راهي‌ نكوست‌ در اسلام‌

هر كسي‌ مدّعي‌ اسلام‌ است‌كارهايش‌ بدون‌ ابهام‌ است‌

پيرو مكتب‌ رسول‌ خداست‌بيگمان‌ گوشة‌ دلش‌ اين‌ جاست‌

معتقد بود آن‌ كه‌ در اين‌ راه‌بهر يك‌ مشت‌ امّت‌ گمراه‌

نيست‌ از اين‌ فريضه‌اي‌ برترامر به‌ معروف‌ ونهي‌ از منكر

ليكن‌ از خويشتن‌ نمود آغازبا عمل‌ كرد اين‌ سخن‌ را ساز

سر نيفكند او به‌ پاي‌ يزيدگام‌ ننهاد در سراي‌ يزيد

راه‌ گفتار بر يزيد نداددست‌ بيعت‌ بدان‌ پليد نداد

از براي‌ دو روزة‌ دنيامتوسل‌ نشد به‌ ريب‌ وريا

بود همواره‌ پيرو يزدان‌پيرو دين‌ وتابع‌ قرآن‌

بهر دنيا كه‌ او نكرد قيام‌تا رود از براي‌ كسب‌ مقام‌

يك‌ رسالت‌ به‌ شانة‌ خود داشت‌كه‌ به‌ فرمان‌ ايزدي‌ برداشت‌

سایت شهید آوینی

حدیث (1) قال على علیه السلام :

وَماأعمالُ البِرِّ كُلُّها وَالجِهادُ فى سَبيلِ اللّه‏ِ عِندَ المرِ بِالمَعرُوفِ وَالنَّهىِ عَنِ المُنكَرِ إِلاّ كَنَفثَةٍ فى بَحرٍ لُجِّىٍّ؛

همه كارهاى خوب و جهاد در راه خدا در برابر امر به معروف و نهى از منكر چون قطره‏اى است در درياى عميق.

نهج البلاغه، حكمت 374

حدیث (2) امام على عليه السلام :

إنَّ الأمرَ بِالمَعروفِ وَالنَّهىَ عَنِ المُنكَرِ لا يُقَرِّبانِ مِن أَجَلٍ وَلا يَنقُصانِ مِن رِزقٍ ، لكِن يُضاعِفانِ الثَّوابَ وَيُعظِمانِ الجرَ وَأفضَلُ مِنهُما كَلِمَـةُ عَدلٍ عِندَ إمامٍ جائِرٍ؛

امر به معروف و نهى از منكر نه اجلى را نزديك مى‏كنند و نه از روزى كم مى‏نمايند، بلكه ثواب را دو چندان و پاداش را بزرگ مى‏سازند و برتر از امر به معروف و نهى از منكر سخن عادلانه‏اى است نزد حاكمى ستمگر.

غررالحكم، ج2، ص611، ح3648

حدیث (3) قال رسول الله صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله :

إذا لَم يَأمُروا بِمَعروفٍ وَلَم يَنهَوا عَن مُنكَرٍ وَلَم يَتَّبِعوا الأخيارَ مِن أهلِ بَيتى ، سَلَّطَ اللّه‏ُ عَلَيهِم شِرارَهُم ، فَيَدعوا عِندَ ذلِكَ خِيارُهُم فَلا تُستَجابُ لَهُم؛

هرگاه (مردم) امر به معروف و نهى از منكر نكنند، و از نيكان خاندان من پيروى ننمايند، خداوند بدانشان را بر آنان مسلّط گرداند و نيكانشان دعا كنند امّا دعايشان مستجاب نشود .

امالى صدوق، ص‏254

تعریف معروف و منکر^[۴]

امر به معروف و نهی از منکر با وجود برخی شرایط واجب می‌باشد و در صورت نبود آن شرایط تکلیف ساقط می‌شود و آن‌ها عبارتند از:

1. کسی که امر یا نهی می‌کند، بداند آنچه را که دیگری انجام می‌دهد حرام است و آنچه را ترک کرده، واجب است، پس هرکس نمی‌داند این عمل که او انجام می‌دهد حرام است یا نه جلوگیری واجب نیست.
2. احتمال بدهد امر یا نهی او تاثیر دارد، بنابراین اگر می‌داند تاثیر ندارد امر و نهی واجب نیست.
3. شخص گناهکار اصرار بر ادامه کار خود داشته باشد، پس اگر معلوم شود، یا گمان کند، یا احتمال صحیح بدهد گناهکاری بنای ترک عمل را دارد و دوباره تکرار نمی‌کند، یا موفق به تکرار نمی‌شود، امر و نهی واجب نیست.
4. امر ونهی، سبب ضرر جانی یا آبرویی یا ضرر مالی قابل توجه، به خودش یا نزدیکان و همراهان، یا سایر مومنان نباشد.

محمد حسین فلاح زاده. آموزش فقه. چاپ بیست و سوم. قم: انتشارات الهادی، تابستان ۸۴. صفحه ۲۸۱.ISBN 964-400-157-5

ویکی پدیا

نویسنده : عسگر ابراهیم زاده
مقدمه
امر به معروف و نهی از منکر ازاصول دین است واحیای این دواصل بیانگرحیات وسرزندگی جامعه می باشد و فراموش کردن این دواصل موجب رخوت و سستی . بی تفاوتی و به تدریج اضمحلال ومرگ جامعه خواهد شد.
برهرمسلمان ومکلفی واجب است.درچارچوب قوانین شرع عمل به معروفات را توصیه کرده . و دیگران را از مبادرت به منکرات بازدارد . این امراز چنان ظرافتی بر خورداراست که گاه عبور از حدومرز آن .نه تنها ثوابی نخواهد داشت . بلکه عقوبتی را نیز در پی خواهد داشت.
ریشه های فطری و غریزی
پدران و مادران در طول تاریخ فرزندان خود را به کارهایی وا داشته و از کارهایی نهی کرده اند . مسئله امر و نهی و تشویق وهشدار.ریشه در درون هرانسانی دارد.ومربوط به زمان و مکان یا منطقه خاصی نمیشود.وهر مسئله اینگونه فراگیر باشد.نشان از فطری بودن آن دارد.
هشدار و اخطار و فریاد دربرابر خطرها وانحرافات مخصوص انسان نیست در قرآن مجیدمی خوانیم:
وقتی مورچه ای دیدحضرت سلیمان بن علی نبیناوآله با لشکرش درحرکتندفریادزدوبه سایرمورچگان گفت :به لانه های خودبروید تا پایمال نشوید.
هنگامی که هدهددرپرواز خود ازفضای کشور« سبا » متوجه انحراف مردم ودریافت که مردم خورشیدپرستند .نزدحضرت سلیمان (علیه السّلام) آمدواز این انحراف شکایت کرد.
بنابراین .فریاد دربرابرانحراف ودلسوزی.برای دیگران نه تنها مسئله ای فطری برای انسانهاست . بلکه ریشه ای غریزی نیز در حیوانات دارد.
جایگاه امربه معروف در قرآن
این موضوع ازهمان روزهای اول بعثت پیامبراعظم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) مورد عنایت اسلام بوده است .سوره« والعصر» که اوایل بعثت در مکه نازل شده است.اشاره به امربمعروف می کند و از مومنان می خواهد تا یکدیگر را بکارهای حق و پایداری در راه خدا سفارش کنند.
اولین وظیفهءانبیاء (علیهم السّلام)
قرآن حکیم می فرماید:
مادرمیان هرامتی پیامبری مبعوث کردیم که مهمترین کار و وظیفه او .دوچیز بود:
یکی امربه یکتاپرستی که بزرگترین معروفهاست.
و دوم نهی از اطاعت طاغوتها که بزرگترین منکرهاست.