پاسخ به شبهه احتمال خطر در امربه معروف و نهی از منکر مشاهده این کلیپ را به همه دوستانی که دغدغه احیا این فریضه دینی را دارند، توصیه می کنیم. تلویزیون اینترنتی آرمان /انعکاس واقعیت ها در افق آرمان ها/
خودسازی مقدم است یا دگر سازی (امر به معروف و نهی از منکر)؟ اگر خودسازی مقدم است، پس هر کسی نمیتواند امر به معروف و نهی از منکری که به همگان واجب شده است را انجام دهد!
بدیهی است که «خودسازی» مقدم است. به قول معروف «از کوزه همان تراود که در اوست» و به قول حکما «معطی شیء نمیتواند فاقد شیء باشد». یعنی کسی که چیزی را ندارد، نمیتواند آن را به دیگران بدهد. پس اگر کسی خود را نساخته باشد، نمیتواند در ساختن دیگران که به وسیلهی همان «امر به معروف و نهی از منکر» صورت میپذیرد گام مؤثری بردارد. اما در تعریف، فهم و عمل باید به موارد ذیل نیز دقت نمود:
آیا در این زمان و هنوز هم باید «امر به معروف و نهی از منکر» کنیم، چگونه؟
امر به معروف و نهی از منکر (و هم چنین سایر احکام اسلامی)، این زمان و آن زمان ندارد.
متأسفانه باید قبول کنیم که از واجبات فروع دین و ضروریات عقلی ثبات، بقا و رشد یک جامعه است، از همان ابتدای انقلاب و به سرعت هدف حملهی شدید دشمنان و ضد تبلیغ قرار گرفت و اصلاً زمان ندادند که اذهان عمومی بدانند و بفهمند که معنا، مفهوم، مقصود و مصادیق «امر به معروف و نهی از منکر» چیست و کدامست؟! و تأسفآورتر آن که برخی نیز با بد عمل کردن، آب به آسیاب دشمن ریختند و بهانه را برای هجمه گسترده به این دو اصل انسانساز و جامعهساز فراهمتر نمودند. تا آن جا که سمبلش خودروهای گشتی شد و مصداقش فقط در ضرورت تذکر به خانمهای بدحجاب نمایان گردید، هر چند که آن را نیز درست عمل نکردند.
امر به معروف و نهی از منکر یکی از ضروریترین و مؤثرین احکام اسلام است که باید مورد توجه و عمل همگان قرار گیرد و تعریف و گستره و شیوهی آن نیز محدود نیست. لذا برای آشنایی بیشتر و پاسخ سؤال مذکور، لازم است به نکات ذیل توجه شود:
آیا در مقوله امر به معروف و نهی از منکر، تذکر لسانی وظیفهی هر مسلمانی هست؟ یعنی مثلاً من هر بد حجابی دیدم باید تذکر دهم؟ شاید از همان اندک دین خود نیز بیزار شود، شاید رویش بازتر شود و ...؟
«امر به معروف و نهی از منکر» یکی از اصول زندگی مدنی، رشد و تکامل جوامع بشری است که جهان غرب تازه به اهمیّت آن پیبرده و متأسفانه در جهان اسلام (مانند سایر احکام اجتماعی)، نه تنها محجور واقع شده، بلکه مورد تحریف و یا ضد تبلیغ نیز قرار گرفته است.
دامنهی «امر به معروف و نهی از منکر» آن قدر گسترده است که حتی اشاره به آن نه تنها در یک یا دو صفحه مطلب نمیگنجد، بلکه دو یا سه کتاب چند صد برگی نیز کفاف نمیدهد.