سوال: دور از ذهن است که هدف از قیام ابا عبدالله (ع) فقط «امر به معروف و نهی از منکر» باشد! حادثه‌ای به این عظیمی و این همه مصیبت فقط برای همین که در ایران هم انجام می‌شود؟! ...، پس این همه مصیبت برای چه بوده است؟

مشکل اصلی اینجاست که هیچ‌گاه اجازه ندادند که ما به تعریف، اهمیت، جایگاه و تأثیر «امر به معروف و نهی از منگر» پی ببریم و خود نیز اهمال کرده‌ایم. و همیشه گمان کرده‌ایم که معنایش این است که مثلاً به یکی بگوییم روسری‌ات را جلوتر بکش و به دیگری بگوییم لطفاً شراب نخور، یا نماز بخوان و ...! در صورتی که اصلاً چنین نیست. ذیلاً به چند محور جهت توجه اشاره می‌گردد:

س: در شرایط امروز چطور می‌توانیم امر به معروف و نهی از منکر کنیم؟ (مثلاً در موضوع بدحجابی)

امر به معروف و نهی از منکر، مقوله‌ای نیست که شرایط زمانی یا مکانی یا قلت و کثرت معاصی و ناهنجاری‌های رفتاری مزاحم آن باشد، و انسان در تمامی زندگی خود با آن مواجه بوده و سر می‌کند. چنان چه بخش بسیاری از تربیت کودک بر «امر به معروف و نهی از منکر» تکیه دارد.

متأسفانه ما (اذهان عمومی) این مقوله را درست نشناخته‌ایم و چون دشمنان از همان ابتدای طرح موضوع هجمه‌ی شدیدی به آن نمودند، نزد اذهان عمومی متأثر از ضد تبلیغ شده است.

آیا در این زمان و هنوز هم باید «امر به معروف و نهی از منکر» کنیم، چگونه؟

امر به معروف و نهی از منکر (و هم چنین سایر احکام اسلامی)، این زمان و آن زمان ندارد.

متأسفانه باید قبول کنیم که از واجبات فروع دین و ضروریات عقلی ثبات، بقا و رشد یک جامعه است، از همان ابتدای انقلاب و به سرعت هدف حمله‌ی شدید دشمنان و ضد تبلیغ قرار گرفت و اصلاً زمان ندادند که اذهان عمومی بدانند و بفهمند که معنا، مفهوم، مقصود و مصادیق «امر به معروف و نهی از منکر» چیست و کدامست؟! و تأسف‌آورتر آن که برخی نیز با بد عمل کردن، آب به آسیاب دشمن ریختند و بهانه را برای هجمه گسترده به این دو اصل انسان‌ساز و جامعه‌ساز فراهم‌تر نمودند. تا آن جا که سمبلش خودروهای گشتی شد و مصداقش فقط در ضرورت تذکر به خانم‌های بدحجاب نمایان گردید، هر چند که آن را نیز درست عمل نکردند.